“Birbirimizden o kadar çok uzaklaştık ki, yeni dostlar aramaya başladık.”
Etrafımda kaç tane güvenilir insan var? Sorusunu kendinize sorun. Peki, ben güvenilir miyim? Dürüst cevaplar verdiğimizde, hepimiz birbirimize benziyoruz. Yeni ve tam güvenilir bir arkadaş arıyorum. Bunu kod yumakları sağlayabilir mi?
Burada sorduğumuz sorulara; web sitelerinden bulduğu içerikleri harmanlayıp, doğru cevapmış gibi önümüze sunan, yapay zekadan bahsetmiyorum. Çok daha ötesi ve duygulardan ilerleyeceğim. Lisede veya merak edip araştıran herkes, bilgisayar programlarının nasıl çalıştığını öğrendi. Sorular ve cevaplar önceden tanımlanmıştır. Hangi seçenek uygunsa, hızlıca akış sağlanır. Basit işlerde insanlığa yardımı olan güzel bir araç gibi.
Beklenen ise; yorumlayabilen, hata yapan, duyguları paylaşan vb. özellikler. Öğrenen ve yorumlayan bir sistemi, kontrol altında tutmak büyük çaba gerektirir. Özgürlük ve esareti aynı kutuya koyamayız. Günlük işlerde yardımcı olmasının yanı sıra, sırdaş ve fikir veren arkadaş olmasını istiyoruz. İnsani özellikler kazanan yapay zeka, bizi başa döndürmeyecek mi? İnsanlar neden uzaklaştı? Aldatılmak, zorbalık ve sevgisizlik yapay zekayı sığınak olarak görmemizi sağladı. Aynı şeyleri yapay zekadan görmeye başladık. Yanıltıcı cevaplar veren örnekleri yaşıyoruz. Hem insan gibi olsun, hem kusursuz olsun. Yapay zekayı üreten, kusursuz mu?
Yapay zekaya karşı değilim, şuan yaşadığımız ikilemi anlatmaya çalışıyorum. Beklentilerimizi karşılamayan bir yol içerisindeyiz. Trafik kazalarını önleyen yapay zeka ile sistemi kapatan yapay zeka aynı. Çok fazla anlam yükleyerek işi başka boyutlara taşımaya gerek yok. Adım adım ilerleniyor. Benim öngörüm şu ki, bağımsız bir yapay zekaya hiç bir zaman izin verilmeyecek. İnsanların hayatını kimse riske atamaz. O nu sadece yardımcı bir araç gibi kullanmakta, gelişimini yavaşlatacak. Bir insan gibi yaşayıp ve deneyimler kazanmasına izin vermeliyiz. Kimseyi riske atmamak adına bu deneyler, kapalı ortamlarda yapılıyor. Hayatı ne kadar taklit edebiliriz? Farklı bir çözüm önerim var. “İki katmanlı yapay zeka”
Güvenlik gereği özgür bırakamadığımız yapay zekaya, öğrenme fırsatı vermek. Bu nasıl olacak? İşleri bizim öğrettiğimiz gibi yapan ve yasalara uyan yapay zeka çalışmaya devam edecek. Bunun yanında ikinci bir katman olarak, özgür yapay zeka hiç bir yetkisi olmadan öğrenecek. Gerçek hayatı görecek, hatalardan ders çıkaracak ve bir süre sonra kusursuz değil ama doğru ve faydalı bir arkadaş olabilecek.
Uygulamak kolay değil. Riskler her zaman var. Ahlaklı, faydalı ve sürekli çalışan bir çocuk yetiştirmeye çalışıyoruz. Hiç bir çocuk odasından çıkmadan büyüyemez.